Eksiklikten Doğan Anlam

Eksiklik boşluk değil, oluşun nefesidir; ötekiyle karşılaştığında anlam yankısını bulur.

İnsan anlamını yalnızca içinden değil, aynı zamanda ötekinden üretir.
Ötekiyle karşılaşmadan, onunla temas kurmadan, bir ilişki tesis etmeden kişi kendi yankısını bulamaz.
Saf içsel bir anlam yoktur.
Bir çakıl taşı yalnızca taştır; ne zaman ki ona bir hatıra, bir sembol, bir metafor yüklersin, o zaman karşılık kazanır.
Öteki olmadan anlam daima eksiktir. 

Ama bu eksiklik trajik bir boşluk değil; yaratıcılığın mekânıdır. Çünkü devinimin olduğu yerde yaratım sürer.
Hücrelerimiz her gün ölür ve yenilenir; ekosistemler dengesizlikle canlı kalır. 
Eksiklik devinimi, devinim yaratımı zorunlu kılar.
O, yalnızca boşluk değil, aynı zamanda oluşun da mekânıdır.
Tamamlanma ise çürümenin eşiği.

Tıpkı bir mezar gibi.

Ömer Tamdoğan